Toyota opracowała 6. generację THUMS – cyfrowych manekinów do wirtualnych testów zderzeniowych. Zaawansowane systemy analityczne stanowią cenne uzupełnienie rzeczywistych crash testów, a nowa wersja szeroko uwzględnia postępującą automatyzację prowadzenia. Nowością jest także integracja cyfrowych modeli szkieletu, twarzy i organów wewnętrznych z modelem układu mięśniowego.

Manekiny THUMS 6. generacji

Wirtualne manekiny umożliwiają prowadzenie złożonych symulacji i analiz rzeczywistych warunków w czasie zderzenia oraz mechanizmu powstawania urazów w całym ciele. Manekiny THUMS nowej, 6. generacji przyczynią się do rozwoju nowych technologii bezpieczeństwa dla przyszłych samochodów, w tym autonomicznych.

Oprogramowanie THUMS pozwala przewidzieć zachowanie ciała kierowcy i pasażerów podczas różnego rodzaju kolizji, w zależności od tego, czy mięśnie były napięte, czy rozluźnione, oraz od ułożenia sylwetki tuż przed zderzeniem. Nowe oprogramowanie integruje funkcje poprzednich wersji systemu, w tym cyfrowe modele organów wewnętrznych, mózgu, twarzy i szkieletu oraz nową wersję modelowania mięśni. Uwzględnia przy tym modelowanie napięcia mięśni spowodowanego świadomością zbliżającej się kolizji.

THUMS w wersji 6. skupia się także na wpływie współczesnych systemów bezpieczeństwa czynnego i wspomagania prowadzenia na zachowania i ułożenie ciała kierowcy. Przy włączonych systemach zautomatyzowanej jazdy kierowcy mogą przyjmować inne, często bardziej zrelaksowane pozycje za kierownicą niż w samochodach pozbawionych takich funkcji. Szczegółowe analizy zostaną uwzględnione przy opracowywaniu kolejnych wersji systemów bezpieczeństwa czynnego i zautomatyzowanej jazdy.

THUMS – ponad 20 lat wirtualnych testów zderzeniowych

Toyota rozpoczęła prace nad wirtualnymi manekinami THUMS w 1997 roku. Pierwsza wersja systemu powstała w 2000 roku i obejmowała cyfrowy model ciała człowieka oraz ogólnie zarysowane organy wewnętrzne. Wersja 2 z 2005 roku to szczegółowy model twarzy, zaś trzecia generacja z 2008 roku obejmowała model mózgu.

THUMS 4, wprowadzony do użytku w 2010 roku, integrował funkcje poprzednich generacji i obejmował szczegółowe modele organów wewnętrznych oraz całego ciała. W ciągu następnego roku zespół opracował cyfrowe modele kilku różnych sylwetek, a w 2016 roku system 4. generacji został rozbudowany o sylwetki dzieci w wieku 10, 6 i 3 lat.

W 2015 roku zadebiutował system THUMS 5, czyli kompleksowy model mięśni, który umożliwił badanie wpływu ułożenia ciała oraz napięcia mięśni na urazy powstające podczas wypadku. Model ten stanowi odrębną całość w stosunku do THUMS 4, a integrację obu systemów przyniósł dopiero nowy THUMS 6. generacji.

Od samego początku THUMS ma komercyjne zastosowanie. Począwszy od 2000 roku są one wykorzystywane przez dziesiątki firm. Korzystają z niego zarówno producenci samochodów, jak i części – nawet tych pozornie niemających wiele wspólnego z bezpieczeństwem pasażerów, a także uniwersytety i ośrodki badawcze w Japonii i poza nią. Program THUMS pozwolił nie tylko radykalnie poprawić bezpieczeństwo zderzeniowe samochodów, ale także opracowywać lepsze fotele i skuteczniejsze pasy. Technologia THUMS obejmuje także wirtualne manekiny do badań nad bezpieczeństwem samochodów wyczynowych, wykorzystywane w 4-letnim programie realizowanym przez Toyotę we współpracy z Global Institute for Motor Sport Safety FIA.