Do 2050 roku rynek wodoru może osiągnąć poziom 2,5 biliona dolarów, co przełożyłoby się na redukcję rocznej emisji CO2 o 6 gigaton. To 20 procent redukcji koniecznej do tego, aby nie dopuścić do podniesienia się średniej temperatury na świecie powyżej 2 stopni Celsjusza w porównaniu do temperatury sprzed epoki industrialnej. Tak wynika z raportu Rady Wodoru powołanej podczas tegorocznego Światowego Forum Ekonomicznego w Davos.

Podczas trwającej właśnie Konferencji Klimatycznej COP23 w Bonn Rada Wodoru złożona z 18 liderów różnych gałęzi przemysłu opublikowała pierwszy globalny raport, w którym przedstawiła wizję gospodarki opartej na wodorze i roli tego surowca w redukcji emisji gazów cieplarnianych. Raport podkreśla, że wodór może się stać kluczowym filarem przestawienia energetyki na zieloną energię, a potencjał rynku wodorowego został oceniony na 2,5 biliona (1012) dolarów. Wprowadzenie technologii wodorowej do szerokiego użytku może stworzyć 30 milionów nowych miejsc pracy do 2050 roku.

Przyszłość technologii wodorowych
Raport „Hydrogen, Scaling up” zawiera kompleksową mapę drogową, prowadzącą do masowego wdrożenia wodoru do użytku. Do 2050 roku wodór może odpowiadać za jedną piątą zużywanej energii. Przełożyłoby się to na redukcję rocznej emisji CO2 o 6 gigaton w porównaniu do dzisiejszego poziomu, co oznacza 20 procent redukcji emisji wymaganej, aby udało się ograniczyć wzrost globalnej temperatury do 2 stopni Celsjusza w porównaniu do stanu sprzed epoki industrialnej. Obecnie średnia temperatura na świecie jest o 1,1 stopień wyższa niż w czasach przed masowym rozwojem przemysłu. Ocieplenie klimatu o kolejne 0,9 stopnia przełoży się na podniesienie się poziomu oceanów o 50 cm, konieczność przesiedlenia 13 milionów ludzi, a także postępujące pustynnienie dziś zamieszkałych terenów i narastające problemy z dostępem do wody pitnej.

Rada Wodoru jest zdania, że do 2030 roku napęd wodorowy może się znaleźć w 10-15 milionach samochodów i 500 tys. ciężarówek. Wodór może służyć także w innych sektorach, takich jak produkcja przemysłowa, ogrzewanie i zasilanie budynków oraz przechowywanie energii. Według analiz Rady do 2050 roku zapotrzebowanie na wodór może wzrosnąć do 80 eksadżuli (80x1018 dżuli), zaspokajając 18 procent całkowitego zapotrzebowania na energię przewidywanego na 2050 rok. Technologie wodorowe dają możliwość osiągnięcia zrównoważonego rozwoju nawet jeśli liczba ludności na świecie wzrośnie do tego czasu o kolejne 2 miliardy ludzi.

„W 21. wieku świat musi przejść na energetykę niskoemisyjną” – powiedział Takeshi Uchiyamada, prezes Toyota Motor Corporation i wiceprezes Rady Wodoru. – „Wodór jest niezbędnym środkiem do osiągnięcia tego celu jako sposób na przechowywanie i transport energii słonecznej, wiatrowej i innych rodzajów energii odnawialnej m.in. do celów transportowych. Rada Wodoru wskazała siedem sposobów wykorzystania wodoru, dlatego zachęcamy rządy i inwestorów, aby uwzględnili to rozwiązanie w swoich planach rozwoju energetyki. Im szybciej rozwinie się ekonomia oparta na wodorze, tym lepiej, dlatego jesteśmy zdeterminowani, by do tego doprowadzić”.

Osiągnięcie takiej skali wykorzystania wodoru wymaga znaczących inwestycji, szacowanych na 20-25 miliardów dolarów rocznie, łącznie około 280 miliardów dolarów do 2030 roku. Będzie to wykonalne, jeśli powstaną odpowiednie regulacje prawne, długofalowa, stabilna koordynacja oraz system ulg i dotacji. Świat inwestuje obecnie w energetykę ponad 1,7 biliona dolarów rocznie, w tym 650 miliardów dolarów w ropę i gaz, 300 miliardów dolarów w energię odnawialną i ponad 300 miliardów dolarów w przemysł motoryzacyjny.

Wodór jako czysty nośnik energii
Wodór to powszechnie występujący, czysty i bezpieczny nośnik energii, wykorzystywany jako paliwo oraz gaz przemysłowy. Do produkcji energii z wodoru służą ogniwa paliwowe, które emitują wyłącznie parę wodną. Proces ten jest całkowicie skalowalny – energię z wodoru można produkować zarówno w dużych elektrowniach, jak i w niewielkich przydomowych instalacjach.

Wodór stanowi wygodne uzupełnienie odnawialnych źródeł energii jako nośnik nadwyżek energetycznych generowanych z wiatru, słońca lub elektrowni wodnych. Źródłem pierwiastka może być wiele różnych materiałów, w tym odpady rolne i komunalne oraz woda. Można go przechowywać w postaci płynnej lub sprężonego gazu, zapewniając wysoką gęstość energii.