Lexus świętuje w tym roku dziesięciolecie serii F – rodziny seryjnie produkowanych samochodów wyczynowych, będących wersjami popularnych modeli. Z tej okazji warto poznać kilka ciekawych faktów na temat tych fascynujących pojazdów.

1. Protoplasta

W pewnym sensie protoplastą rodziny F Lexusa była zaprojektowana przez Yukihiko Yaguchiego  Toyota Chaser GT Twin Turbo – elegancki, rodzinny sedan z ponad dwustukonnym, sześciocylindrowym silnikiem oraz zawieszeniem od sportowej Toyoty Supry.

2. Skunk works

Yukihiko Yaguchi, który brał także udział w projektowaniu flagowej limuzyny LS 400 i dużego sedana GS, został z czasem szefem działu rozwoju i planowania Lexusa. Mimo stosunkowo wysokiej pozycji, nie udawało mu się skłonić zarządu firmy do realizacji pomysłu sportowego sedana o wyczynowych osiągach. Zdołał jednak zebrać grupę zdolnych inżynierów, którzy podzielając jego pasję po godzinach pracowali nad projektem. Po przetestowaniu na torach Nürburgring Nordschleife w Niemczech, Circuit Paul Ricard we Francji, Circuit Zolder w Belgii, Laguna Seca w USA i Fuji Speedway w Japonii, samochód zaprezentowano kierownictwu firmy. Ogromna frajda z jazdy, jaką dawał prototyp, przekonała zarząd. Tak narodził się Lexus IS F.

3. Pięciolitrowe V8

Prototypowy IS F napędzany był silnikiem V8 1UR-FE o pojemności skokowej 4,6 litra od Lexusa LS 460 i nazywany był nieformalnie IS 460. Aby uzyskać lepsze osiągi, w oparciu o tę jednostkę skonstruowano nowy silnik o skoku tłoka zwiększonym z 83,0 do 89,5 mm i pojemności skokowej 4969 cm³. Nowy silnik o oznaczeniu 2UR-GSE osiągał moc 311 kW przy 6600 obr./min i maksymalny moment obrotowy 505 Nm przy 5200 obr./min oraz maksymalne obroty 6800 obr./min, rozpędzając Lexusa IS F od 0 do 100 km/h w 4,8 sekundy.

4. Geny Formuły 1

Głowice do nowego silnika zaprojektował zespół konstruktorów Yamahy, którym kierował Takaaki Kimura – twórca silnika V12 do bolidów Formuły 1. Odznacza się ona zwiększonymi kątami między zaworami i zoptymalizowanymi kanałami dolotowymi i wylotowymi, zapewniającymi lepszą wymianę gazów w cylindrach. Zastosowano tytanowe zawory ssące, zawory wydechowe z wysokoniklowej stali, lekkie dźwignie zaworowe z łożyskami igiełkowymi, układ zmiennych faz rozrządu VVT-iE, wtrysk pośredni i bezpośredni D4-S i podwójny układ dolotowy.

5. Supersamochód

W roku jubileuszu dwudziestolecia marki zaprezentowano supersamochód Lexus LFA, którego stworzenie zajęło niemal dziesięć lat. Auto miało nadwozie wykonane całkowicie z kompozytów zbrojonych włóknem węglowym i silnik V10 opatrzony podpisem pracownika, który go montował. Od grudnia 2010 do grudnia 2012 wyprodukowano łącznie 500 egzemplarzy, które dziś mają wartość kolekcjonerską, osiągając na aukcjach ceny wywoławcze liczone nawet w milionach dolarów.

6. Następca IS F

Na wystawie North American International Auto Show 2014 zadebiutowało wyczynowe coupe Lexus RC F, które otrzymało zmodernizowaną wersję znanego z IS F silnika V8. Jak wspomina Yukihiko Yaguchi, mimo znacznie bardziej komfortowych warunków stworzenie RC F było jeszcze większym wyzwaniem, niż skonstruowanie IS F. – „Oczekiwania wobec nowego modelu były tym razem o wiele większe. Musieliśmy zbudować samochód o wiele lepszy od poprzednich. To było naprawdę trudne zadanie” – mówi Yaguchi.

7. Więcej mocy

Zastosowany w RC F pięciolitrowy silnik V8 o oznaczeniu 2UR-GSE zyskał w stosunku do pierwotnej wersji z Lexusa IS F więcej mocy. Lepsze osiągi uzyskano między innymi przez zmianę stopnia sprężania z 11,8 do 12,3, co spowodowało wzrost mocy z 311 kW przy 6600 obr./min do 348 kW przy 7100 obr./min i maksymalnego momentu obrotowego z 505 Nm przy 5200 obr./min do 527 Nm w zakresie 4800-5600 obr./min.

8. TVD

Dla Lexusa RC F skonstruowano aktywny mechanizm różnicowy TVD (Torque Vectoring Differential) z komputerowo regulowanym podziałem momentu obrotowego. Zastosowano w nim dwa sterowane elektrycznie sprzęgła wielopłytkowe, które umożliwiają precyzyjne rozdzielanie momentu obrotowego między lewe i prawe koło. Na podstawie danych z wielu różnych czujników – kąta obrotu kierownicy, prędkości, przeciążeń itd. – komputer tak dobiera momenty obrotowe przekazywane na oba koła, by wyeliminować podsterowność i nadsterowność. Dzięki temu RC F doskonale zachowuje się w zakrętach, zarówno na drodze, jak i na torze wyścigowym. Rok później rozwiązanie to zostało zastosowane także w nowym Lexusie GS F.

9. GT3

W oparciu o seryjnego Lexusa RC F, zespół kierowany przez głównego inżyniera Yukihiko Yaguchi skonstruował przygotowany do startów w wyścigach model RC F GT3, spełniający wymagania FIA dla kategorii GT3.  Nadwozie auta zoptymalizowano pod kątem zmniejszenia oporu aerodynamicznego i zapewnienia odpowiedniego opływu powietrza. W konstrukcji szeroko zastosowano kompozyty na bazie włókna węglowego, z których wykonano pokrywy silnika i bagażnika, dach, drzwi, zderzaki, przedni spojler, poszerzone progi, tylny dyfuzor i duży tylny spojler, a także airbox, tablicę przyrządów i wykończenie kabiny. RC F GT3 zadebiutował w roku 2016 w wyścigu 24 Hours of Nürburgring, zajmując pierwsze miejsce w klasie SP-Pro. W tym sezonie RC F GT3 zespołu Emil Frey Lexus Racing uzyskały punktowane wyniki na torach w Brands Hatch oraz włoskim Misano, miejsce na podium w Silverstone i wygrał wyścig na torze Paul Ricard, a amerykański zespół 3GT Racing zwyciężył na torze Mid-Ohio w kategorii GTD mistrzostw IMSA WeatherTech.

10. Edycja jubileuszowa

Z okazji dziesięciolecia rodziny F, Lexus przygotował jubileuszowe edycje modeli RC F i GS F. Auta w wersji 10th Anniversary special edition, wyróżniające się niecodzienną dla serii F kolorystyką – po raz pierwszy od czasów LFA zastosowano matowy, szary lakier w kolorze Nebula Grey / Matte Mercury Gray Mica, który nadaje samochodom prawdziwie bojowy charakter. Szarość nadwozia przełamują pomalowane na niebiesko zaciski hamulców, widoczne przez 10-ramienne, czarne felgi z kutego aluminium. We wnętrzu niebieską skórą pokryto tablicę przyrządów, kierownicę, centralną konsolę i lewarek zmiany biegów, niebieskie są elementy tapicerki i pasy bezpieczeństwa. Niebieskie nitki znajdziemy nawet w dekoracyjnych elementach wnętrza wykonanych z kompozytu zbrojonego włóknem węglowym.